Bir şeyleri öğrenirken; bedenin, halin, duyuların, duyguların alıştırılması ile ilgili çeşitli eylemlerle, otomatik bir şeklide, hayatı akışkan hale getirmek ve bir çok işleri kolaylaştırmak için alışkanlıklar ediniriz.
Bazı alışkanlıklar, kişiyi rahatlattığı gibi, bazı alışkanlıklar yani alışmışlıklar, hayat ile bağımlı bağlar yaratarak, kişiyi rutin ve bu alışkanlıklardan dolayıda, yatay hale getirir.
Aynı şeyleri rutine bindirmek, kişide konfor alanı yaratır. Rutinde yapılan, alıştık artık dediğimiz, aynı bakış açıları, aynı görüş, sigara, alkol, uyuşturucu, ilişki, konuşma şekli, inanç takipçiliği, aynı siyasi görüş, aynı yoldan eve, işe gitmek gibi otomatiğe bağlanan bu alışkanlıklar; kişinin kendini durdurduğu, yavaşlattığı, aslında akamadığı, hareket edemediği bağımlı duruma sokan alışkanlıklardan olup kişiyi robotlaştırır.
Akamayan suların, bataklığa döndüğü gibi, duygusal ve ruhsal alanda, negatif enerji üreten kısımlar oluşturur.
Everende oluşan herşey, bize ayna olduğu gibi, aslında bizim yansımamızdır. Robot çağına girdiğimiz şu dönemlerde, robotlaşmış insan topluluğunun bir göstergesidir.
Uyanmak, farketmek isteyenler, robot olmak istemeyip, hayattan tat ve neşe almak isteyenler, karanlık bataklık negatif noktaları olan alışkanlıklarından vazgeçip, akışkan hale gelmelidir.
Yuvarlanan taş yosun tutmaz.
Akan su kir tutmaz deyimlerini hatırlayarak;
Dirençlerle, zorlamalarla, aşırı bağımlı hale geldiğimiz bağlarla tutundugumuz, alışkanlıkları akışkanlığa dönüştürdügümüz anda hayat bütün güzellikleri bize sunacaktır.
Hayat akışkanlık ister ve akışkanlığı destekler, besler ve büyütür.
Farklı alıştırmalarla alışkanlıklara, yeni eylemler, yeni fikirlerle tutunduğumuz, büyüyüp daha geniş açıdan bakabildiğimiz bir hayat diliyorum.
Sevgiyle kalın.
CANAN HEVEDANLI 